Piotr Gamrot: "W moim słowniku nie ma słowa „problem”

Dlaczego zdecydował się pan kandydować do rady powiatu?
Piotr Gamrot: Po pierwsze dlatego, że jestem lokalnym patriotą. Co oznacza, że leży mi na sercu dobro mojego miasta i mojej gminy. Urodziłem się w Wolbromiu, tutaj dorastałem, tutaj założyłem rodzinę. Z Wolbromiem jestem związany zawodowo i emocjonalnie. Jestem stąd, znam dokładnie wszystkie problemy naszego miasta. Chcę, żeby ludziom żyło się w Wolbromiu jak najlepiej. Pragnę działać na rzecz rozwoju mojego miasta i gminy. A działanie, które przynosi wymierne efekty to moja najmocniejsza strona. O tym przekonali się już mieszkańcy Wolbromia na przykładzie mojej pracy na stanowisku dyrektora Domu Kultury. Nie chcę już dłużej słuchać o ciągłym braku pieniędzy na inwestycje istotne dla naszego miasta. Nie chcę patrzeć na stagnację i marazm wokół mnie.

Jakieś konkretne przykłady?
- Wiele lat czekaliśmy na remont ul. 1 Maja. Wreszcie się zaczął, ale nie wiadomo, co z nim będzie dalej. Od dziesięciu lat nie zmienia się ul. Fabryczna, mimo że jest dziurawa i rozpada się chodnik. Ciekaw jestem, czy jakby te ulice były w Olkuszu, starostwo też tak biernie podchodziłoby do problemu...

Uważa pan, że Wolbrom jest traktowany przez władze powiatu "po macoszemu"?
- To widać nie tylko na przykładzie dróg. W ostatnim czasie większość poradni specjalistycznych jest przenoszona do Olkusza. Cały czas inwestuje się w olkuskie szkoły. Niepokoi mnie fakt, że nie wzmacnia się żadnej placówki w mniejszych miejscowościach, np. w Wolbromiu. Chciałbym, aby uskuteczniono w końcu budowę sali gimnastycznej z prawdziwego zdarzenia przy naszym Zespole Szkół. Zamierzam walczyć o to, by środki przeznaczane na naszą szkołę średnią były na takim poziomie, jak środki przeznaczane na szkoły olkuskie.

I o te sprawy będzie pan walczył jako radny?
- Nie można wzmacniać Olkusza kosztem Wolbromia czy Trzyciąża. My też jesteśmy częścią powiatu olkuskiego.

Pogodzi pan pracę radnego i dyrektora domu kultury?
- Mam bardzo dużo energii. Należę do ludzi, którzy spełniają się w działaniu i wielozadaniowości, do ludzi, którzy czerpią satysfakcję z wyzwań. Wiedzą o tym doskonale moim obecni i byli pracownicy. Ostatnio przeczytałem taką oto opinię na swój temat:” Nie znam drugiego takiego człowieka, u którego przejście od pomysłu do czynu jest tak błyskawiczne. Nie znam drugiego takiego człowieka, w którego słowniku nie ma słów: "nie da się", "niemożliwe", "problem". U Pana Piotra wszystko da się zrobić, wszystko jest możliwe, a problem to nie problem, lecz wyzwanie. Im trudniejsze , tym bardziej inspirujące do działania.” Po krótkim zastanowieniu stwierdziłem , iż muszę się z tą opinią zgodzić. To prawda, że w moim słowniku nie ma słowa „problem”. Jest za to słowo „wyzwanie”. A ja lubię wyzwania. Lubię ich poszukiwać, lubię je podejmować i wygrywać. W tym się spełniam. Najlepszym przykładem niech będzie fakt, iż podjąłem się kierowania domem kultury, który był zadłużony. Po czterech latach owa instytucja nie ma już zobowiązań. Zrobiłem rzeczy, których wcześniej nikt sobie nie wyobrażał. A jednak się dało. Przeprowadziłem cyfryzację kina za ponad 300 tys., wybudowałem kort za 70 tys., jest nagłośnienie za 60 tys. Dom kultury kwitnie i przyciąga do siebie tłumy odbiorców kultury.

A w planach kolejne inwestycje. Jakie?
- Ogłosiliśmy przetarg na wymianę foteli w sali kinowej. Teraz piszemy wniosek na wymianę grzejników, które mają po 35 lat. Konieczna jest też rozbudowa domu kultury, by zapewnić miejsce na nowe pracownie, różnorodne zajęcia dla dzieci i młodzieży. Chcielibyśmy także wyremontować toalety i przystosować je do potrzeb niepełnosprawnych. Nie akceptuję stania w miejscu. Stawiam na nieustanny rozwój placówki, którą kieruję i na zasadzie analogii zamierzam postawić na rozwój miasta, w którym żyję. Rozwój, działanie, odważne inwestycje. Na tym będę się koncentrował jako radny powiatowy. Na działaniu, które przynosi konkretne efekty.